Hoe was het ?

Afgelopen zondag ontving ik verschillende reacties op mijn blogbericht, met de vraag hoe de 40 km lopen was gegaan van de Swentiboldmars in Sittard? 

Misschien hebben sommigen van jullie het al voorbij zien komen op Facebook, maar ik heb die 40 km uit gelopen.. Het weer was in het begin barslecht, veel regen, en wind, en dat is niet makkelijk lopen. Gelukkig heb ik waterdichte schoenen, wat maakt dat ik in ieder geval geen vochtige sokken krijg, waardoor dan de kans op blaren weer groter is. Maar ik had wel net de verkeerde jas aan, een windstopper had ik aan, fijn tegen wind, maar niet helemaal waterdicht, en voor de eerst stop, die was op 15 km was mijn vest wat ik eronder aan had, ook vochtig, niet fijn. 

Maar ik had nog een regenjas bij, dus deze om gewisseld zodat ik in ieder geval weer redelijk droog verder kon tot de eerste stop, daar zou Paul staan met ook een droog vest. 

In het begin vertrek je natuurlijk met een hele grote groep mensen, en dan heb je zeker een paar km nodig, voor je je eigen ritme te pakken hebt... 

Gelukkig het ritme heel lang goed vast kunnen houden, niet veel last ergens van. Mijn vriendin begon na de laatste stop, we moeten dan nog 13 km, last van haar heup te krijgen, dus steeds stoppen, zitten en rek en strekoefeningen doen, uiteindelijk hebben we besloten dat ik mijn tempo weer op ging pakken en haar achter zou laten, lopen op haar eigen tempo, toen waren we 7 km voor de fininsh. 

Gelukkig is dat allemaal goed gegaan, en op 2 km voor de finish kreeg ik last van blaren, ik liep dus alleen, maar ik probeerden het tempo erin te houden, wat natuurlijk pijnlijk ik, met bleek achteraf, vijf blaren, waarvan twee behoorlijk groot waren..

Maar wat is het mooi dan om te finishen, je hebt een grens verlegd, je doel gehaald, en dan komt er de ontlading van een dag intensief wandelen....

En dat hebben we afgesloten, met een drankje zoals jullie zien... 

Spierpijn had ik dankzij oplettende voeding nauwelijks, maar ik had meer last van mijn blaren, deze heb ik de volgende dag door geprikt, wat eigenlijk niet mag, maar doordat ik in beweging wou blijven, moest ik schoenen aan doen, en dat ging met blaren dus niet.. 

Zondag had ik nog een dagje vrij, en toen heb ik dit kaartje nog gemaakt....

Mijn vriendin is komende week jarig, en dat verdient een mooi kaartje. 

Gemaakt met de set Jar of Love, zo veelzijdig deze set, en ik kan je vertellen HIJ BLIJFT...

Ik wens jullie nog een fijne dag toe, 

en morgen weer, maar dan met een kerstkaartje.... 

Zie ik je dan?